به گزارش قدس آنلاین- تکتم بهاردوست: یکی از شیوه‌هایی که می‌توان برای انتقال اندیشه، فرهنگ و تمدن از آن استفاده کرد شیوه هنر، بویژه نقاشی است؛ نقاشی رشته‌ای است تجربی، هنری و علمی که از دوران کهن ابزاری موثر در خدمت انتقال تفکر و احساس بوده است و در دوران معاصر هم در زمینه تعامل با دیگر رشته‌ها برای پاسخ گویی به نیازهای واقعی نسل امروز  مورد توجه قرار گرفته است.

در میان سبک‌های مختلف نقاشی سبک واقع بینانه(رئال) توانسته در این چند ساله اخیر مخاطبان زیادی را باخود همراه کند؛ به این انگیزه با «مریم رزمگاهی» بانوی نقاش مشهدی که اثر "ببر در آب" او توانسته به عنوان یکی از ۱۰۰ اثر برتر قرن در سبک فوق واقع بینانه ثبت شود، به گفتگو نشسته‌ایم که در ذیل می‌خوانید.

قدس آنلاین:کمی از خودتان و سابقه کارهایتان بگویید. آیا در این زمینه تحصیلات آکادمیک هم دارید؟

رزمگاهی:من نقاشی را از کودکی شروع کردم و به صورت حرفه‌ای از ۱۲ سالگی با تکنیک سیاه قلم ادامه دادم تا اینکه نزد استان بهزادیان تکنیک رنگ روغن را آموختم. و از سال ۸۶ به بعد بود که ترجیح دادم خودم ادامه بدهم.

در همان زمان بود که به ذهنم رسید که بیایم و تکنیک سیاه قلم و رنگ روغن را با یکدیگر ترکیب کنم و به یک سبک جدید برسم این روش را بر روی چند تابلو پیاده کردم تا اینکه دو سال پیش تصویر این ببر را در سایتی دیدم و با همان نگاه اول شیفته  شدم وشروع به نقاشی کردم و نقاشی " ببر در آب " را در سبک هایپر رئال که سبک شناخته شده ای هم در دنیا هست نقاشی کردم.

من در دوران دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک تحصیل کردم و بر خلاف میلم که همیشه دلم می‌خواست نقاشی بخوانم در دوران دانشگاه در رشته مدیریت بازرگانی ادامه تحصیل دادم و فارغ التحصیل شدم؛ ولی به هر شکل این دو رشته مانعی نشد که نقاشی را ادامه ندهم و تقریبا اکثر مطالعات متفرقه من در خصوص نقاشی بود.

قدس آنلاین: این نقاشی چطور جهانی و اینقدر معروف شد؟

رزمگاهی:من هم مثل خیلی از آثار هنری نقاشی‌ام را در فضای مجازی گذاشتم و همانطور هم که می‌دانید در فضای مجازی پیج های(صفحات) معروفی مثل وایلدلایف پلنت، کریتیو انیمال آرت، دیلی آرت و...هستند که با دریافت مبلغی می‌آیند و درباره یک اثر تبلیغ می‌کنند که البته مبلغی از من مطالبه نکردند و برخی از آثار من را از این قبیل همین "ببر در آب" را در پیج‌هایشان به نمایش گذاشتند و همین قضیه باعث شد که این اثر در خارج از کشور مخاطبان زیادی پیدا کند و دیده شود تا جایی که باعث شد، مشتری های زیادی برای این اثر از کشورهای مختلف با من تماس بگیرند و در واقع این دیده شدن، نقطه عطفی شد در زندگی هنری من و باعث شد که از آن به بعد تمام تمرکزم را بر روی موضوع حیات وحش بگذارم و تابلوهای زیادی را با این موضوعات ترسیم کنم.

قدس آنلاین:آیا تا کنون نمایشگاهی هم در داخل یا خارج ازکشور هم داشته اید؟

رزمگاهی:بله پارسال در نمایشگاه گروهی که در برج میلاد برگزار شده بود با ۴ اثر شرکت کردم ولی به خاطر تحریم ها، برغم فراخوان هایی که داشتم امکان حضور را نداشتم.

قدس آنلاین:وضعیت بانوان هنرمند مشهدی در حال حاضر چگونه است؟ آیا با بقیه هنرمندان مشهدی در تعامل هستید؟

رزمگاهی:من خارج از مشهد شناخته شده ترم. متاسفانه کسی من را در شهر خودم نمی شناسد. این در حالی است که اگر شما اسم من را سرچ کنید در بزرگترین سایتهای هنری و فضای مجازی که مربوط به هنرمندان به نام نقاشی دنیا است به راحتی اطلاعات و تصاویر آثار من را خواهید دید.

حتی مستندی هم به نام «سیمای زنان موفق ایرانی» ساخته شده است که با من هم در این کار صحبت شد و بزودی از شبکه پرس تی وی پخش خواهد شد این در حالی است که در مشهد حتی کوچکترین انعکاسی از هیچ کدام از آثارم دریافت نکردم.

​

قدس آنلاین: بانوان هنرمند مشهدی مانند شما چه کار باید بکنند تا بهتر دیده شوند؟

رزمگاهی:الان دنیا به سمتی رفته است که شما با یک موبایل می توانید اثرتان را از هر نوع و سبکی به اشتراک بگذارید ولی به هر شکل هر هنرمندی توقع دارد که حمایت بشود تا مجبور نشود از شهرش از کشورش مهاجرت کند و توقع اش هم مالی که نیست او می خواهد که دیده شود؛ چرا مثلا مسئولان شهری نمی آیند و از هنرمند در زیباسازی شهر یا هر برنامه و همایش دیگری استفاده کند؛ در همه جای دنیا از هنرمندانشان تقدیر می کنند و از آنها در برنامه هایشان استفاده می کنند.

قدس آنلاین:آیا با همه مشکلاتی که برای بانوان هنرمند وجود دارد تصور می کنید باز هم مورد توجه دختران جوان هست؟

رزمگاهی:خیلی از هنرمندان و استعدادهای خانم جوانی را داریم که اگر پرورش پیدا کنند و حمایت بشوند می‌توانند به خوبی در دنیا بدرخشند.

من هم به مانند خیلی از خانم‌های هنرمند با موانع زیادی روبه رو بودم حقیقت این است که خیلی از آقایان تمایلی ندارند همسران یا دخترانشان در جامعه هنری حضور داشته باشند؛ به هر شکل من با همه این موانع تا به اینجا آمدم و همه را مرتفع کردم.

قدس آنلاین:تصور نمی کنید اگر در این رشته هنری تحصیلات آکادمیک داشتید می توانستید امروزه جایگاه دیگری جز این داشته باشید؟

رزمگاهی:تا حدودی حرفتان را می پذیرم؛ ولی شاید اگر وارد دانشگاه هنر می شدم به این سبک نمی رسیدم چون معتقدم زمانی که شما در یک رشته هنری تحصیل می کنید به خاطر یکسری القائات ممکن است شما نسخه دوم فرد دیگری بشوید و نتوانید سبک خودتان را داشته باشید؛ دیگر اینکه چون در دانشگاه هیچ تمرکز سبکی وجود ندارد و شما مجبورید همه سبک ها را تجربه کنید ممکن است فرصتی را که من و از قبیل من دارند از دست بدهید؛ ولی به همه کسانی که می خواهند رشته هنریشان با تحصیلی که می کنند یکی نباشد، میگویم که این قضیه هیچ ربطی به نداشتن مطالعه در رشته هنری که به آن علاقه مند هستید ندارد، شما می توانید در کنار یک کار تجربی مطالعه هنری هم داشته باشید.

انتهای پیام/